Dekalog dla rodziców dzieci
dyslektycznych
opr.:
prof.dr hab. Marta Bogdanowicz
NIE - "nie czyń bliźniemu,
co Tobie niemiłe".
1.Nie
traktuj dziecka jak chorego, kalekiego, niezdolnego, złego lub leniwego.
2.
Nie
karz, nie wyśmiewaj dziecka w nadziei, że zmobilizujesz je tym do pracy.
3.
Nie
łudź się, że dziecko "samo z tego wyrośnie", "weźmie się w
garść", "przysiądzie fałdów" lub że ktoś je z tego
"wyleczy".
4.
Nie
spodziewaj się, że kłopoty dziecka pozbawionego specjalistycznej pomocy ograniczą
się do czytania i pisania i
skończą się w młodszych klasach szkoły podstawowej.
5.
Nie
ograniczaj dziecku zajęć pozalekcyjnych, aby miało więcej czasu na naukę, ale
i nie zwalniaj go z systematycznych ćwiczeń.
TAK - "strzeżonego Pan Bóg strzeże".
1. Staraj się zrozumieć swoje
dziecko, jego potrzeby, możliwości i ograniczenia, aby
zapobiec trudnościom szkolnym.
2. Spróbuj jak najwcześniej
zaobserwować trudności dziecka: na czym
polegają i co jest ich przyczyną. Skonsultuj się ze specjalistą
(psychologiem, pedagogiem, logopedą).
3. Aby jak najwcześniej pomóc
dziecku:
zaobserwuj
w codziennej pracy z dzieckiem, co najskuteczniej mu pomaga,
korzystaj
z odpowiedniej literatury i fachowej pomocy nauczyciela - terapeuty
(w formie terapii indywidualnej
i grupowej),
bądź
w stałym kontakcie z nauczycielem i pedagogiem szkolnym.
4. Bądź życzliwym, pogodnym,
cierpliwym przewodnikiem i
towarzyszem swego dziecka w jego kłopotach szkolnych.
5. Chwal i nagradzaj dziecko
nie tyle za efekty jego pracy, ile
za włożony w nią wysiłek. Spraw, aby praca z dzieckiem była przyjemna dla was
obojga.
